Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Szczecinie prowadzi kampanię informacyjną dotyczącą obowiązkowych szczepień psów przeciwko wściekliźnie. Przyłączamy się do apelu i prezentujemy w galerii materiały informacyjne.

CO TO JEST WŚCIEKLIZNA?

Nazywana jest również wodowstrętem i jest groźną chorobą zakaźną, występującą głównie u ssaków mięsożernych, a także u ptaków. Znana była na długo przed naszą erą. Od początku naszego wieku rozpowszechniła się poza Anglią, krajami skandynawskimi i Hiszpanią – w krajach europejskich. W Polsce nasiliła się znacznie po II wojnie światowej i dopiero po wprowadzeniu w 1949 r. obowiązkowych szczepień psów liczba zachorowań znacznie zmalała. Szerzy się ona jednak nadal wśród dzikich zwierząt, głównie lisów oraz kotów i gryzoni. Z tego też względu właściciel psa powinien pilnować corocznych terminowych szczepień swojego pupila.

JAK MOŻNA ZARAZIĆ SIĘ WŚCIEKLIZNĄ?

Chorobę wywołuje wirus odporny na działanie czynników środowiskowych. Głównym źródłem zakażenia są chore zwierzęta, wydalające zarazki ze śliną. Wirusy wścieklizny przenoszone są też przez drobne gryzonie leśne i polne, u których nie występują zewnętrznie rozpoznawalne objawy. Zwierzęta i ludzie ulegają zakażeniu głównie przez ukąszenie chorego osobnika. Zakażenie może nastąpić również poprzez ślinę, kiedy zarazek dostaje się do rany, a nawet mało zauważalnego skaleczenia.

ZACHOWANIE PSA CHOREGO NA WŚCIEKLIZNĘ

Po zakażeniu zmienia się zachowanie i usposobienie psa: staje się on ponury, kapryśny, chowa się w ciemne kąty. Ma nienormalny apetyt, zjada niejadalne przedmioty, jak gwoździe, szkło, kamienie, własny kał, wykonuje bezcelowe ruchy lub popada w apatię, chwyta pyskiem powietrze. Zwiększa się ilość wydalanej śliny. Niepokój przeradza się w napady szału, ucieczki z domu. Drugi okres choroby wzmaga te objawy. Pies ochryple szczeka i wyje, i mimo silnego pragnienia nie może, z powodu skurczów w przełyku, napić się wody. Obserwujemy obfite ślinienie, opadnięcie żuchwy, chwiejny chód i w końcu całkowite porażenie. Pies pada na skutek niewydolności układu krążenia i porażenia dróg oddechowych – najczęściej w 57 dni po wystąpieniu pierwszych objawów.

Tekst: Inspekcja Weterynaryjna/ Nadleśnictwo Resko