Brekinia (inaczej brzęk, lub bereka) to jedno z bardziej zagrożonych drzew leśnych. Znajduje się pod ścisłą ochroną gatunkową. Najlepiej czuje się w miejscach nasłonecznionych, na żyznych siedliskach w towarzystwie dębów, lip i grabów. Jako jedyny rodzimy jarząb osiąga wysokość dwudziestu (a rekordziści ponad trzydziestu) metrów dorastając do górnego piętra. Kwiaty pojawiają się na przełomie maja i czerwca, a z owoców dojrzewających we wrześniu niegdyś wytwarzano konfitury i nalewki (stosowane w szczególności na uciążliwe biegunki). Owoce chętnie spożywane przez ptaki, w czasach głodu były wykorzystywane jako substytut mąki. Nasiona przelegują w glebie ponad rok - to jeden z powodów dla których drzewo to  niemal nie wyginęło. Nie sprzyjało im również użytkowanie lasów na dużych zrębach zupełnych, na których zwarte młodniki sosnowe i świerkowe tłumiły spontanicznie pojawiające się siewki wymagające dużej ilości światła.

Nadleśnictwo Resko jest jednym z wielu w Lasach Państwowych prowadzących długofalowy program restytucji brekinii. W 2020 roku wprowadzono 500 sztuk brzęka wyhodowanego w Nadleśnictwie Rokita. Poprzednio tak samo liczną partię wysadzono w 2018 roku (pochodzącą z Nadleśnictwa Syców).

Wprowadzone kępy tego gatunku mają umożliwiać wzajemne zapylanie się i naturalne rozprzestrzenianie w środowisku.

Więcej o brekinii dowiesz się oglądając poniższy odcinek z serii "Prosto z lasu":